Het verborgen land (Teroncia) 11+

DIT VERHAAL IS NIET VOOR GEVOELIGE LEZERS.


Intro
Hier, op Aarde bestaat een poort. Die poort leidt naar het onwerkelijke. Een jongen genaamd ‘Seth’ ontdekt die poort. Daar gaat dit verhaal over. Samen met zijn vriend Rioh, beleeft hij bloedstollende avonturen en zij ontdekken een geheim. Dat geheim is levensgevaarlijk blijkt te zijn. Kunnen zij hun taak volbrengen en weer levend terugkomen?


Hoofdstuk 1: Een zware middag

Het was een warme middag in Pécs, een grote stad in Hongarije. Seth schopte tegen een blikje. IJsberend liep hij door de ‘dode’ voortuin. Overal lag onkruid en losse aarde. Het enige wat de tuin nog een beetje opfleurden, was de al lang doorgegroeide rozenstruik. “Hé Seth, ga naar de supermarkt en koop wat Whisky voor me!” Seth zuchtte. “Vraag maar aan Jora!” schreeuwde Seth terug. Een dikke grote man, van een jaar of veertig kwam naar buiten. Hij had een veel te wijde spijkerbroek aan, en een vervuilt hemt dat ooit wit geweest moest zijn. “Jij hebt niks te doen, kun je ook iets doen voor mensen die meer van belang zijn dan jou!” bulderde de man. “Jora heeft ook niets te doen!” schreeuwde Seth boos. De man haalde uit en gaf Seth een kaakslag. “Die heb je verdient!” bulderde hij weer. “Je moet respect hebben voor je vader!” . Seths mond bloedde hevig. Zonder enig medelijden duwde zijn vader hem op de stoep. “Oké.. Geef me dan maar wat geld..” zei Seth zwakjes. “WAT? Durf je me nou ook nog om geld te vragen!?” hij pakte Seth beet en slingerde hem door de deuropening. Seth liep snel naar boven, naar zijn kamer. Hij pakte een briefje van tien, en deed een ketting om. De ketting was zilver, met een brons schedel met rode robijnen als ogen. Snel liep hij naar beneden waar zijn vader alweer achter de TV was gekropen. Hij pakte zijn jas, liep door de achterdeur naar zijn fiets toen hij Jora tegenkwam. Jora was Seths broer. Hij was twee jaar ouder dan hem, maar wel drie koppen groter. Zelf was Seth dertien. Jora was dus vijftien. Seth had een donkerdere huid dan zijn vader en broer. “Hé dwergje, waar ga je heen?” vroeg Jora pesterig. Seth gaf geen antwoord. Snel pakte hij zijn fiets en fietste de achterstraat uit.

Toen Seth bij de supermarkt aankwam, zag hij Rioh. Rioh was Seths beste vriend. Eigenlijk ook zijn enige. “Hé, Seth! Wat brengt jou hier?” Rioh was een jongen met donkerbruin haar en van een normale lengte. Hij draagt zijn kapsel altijd in een naar voorstaande kuif. Verder draagt hij meestal lichtblauwe spijkerbroeken met een shirt mat lange mouwen. “Ik moet wat Whisky kopen voor mijn vader.” zei Seth met hoop dat Rioh er niet over verder ging. “Oké, ik moet weer eens koken vandaag. Het is mijn beurt deze week.” Rioh was een soort van zwerver. Hij leefde met zijn zes broers en twee zussen en moeder in de sloppen. Gek genoeg gaat Rioh gewoon naar school en zo. “Heb je zin om wat te gaan doen vandaag?” vroeg Rioh. “Te gek, zullen we een balletje trappen?” Seth keek op toen er een lange smalle figuur in een bloedrode stofjas voorbijkwam. Verder droeg hij een net zo rode hoed die goed over zijn gezicht heengetrokken was dat Seth zijn gezicht niet kon zien. Toen Seth weer naar Rioh keek, zag hij dat Rioh naar zijn ketting keek. “Waar heb je dat ding vandaan?” vroeg Rioh. “Toen ik 3 was heeft mijn moeder me die gegeven.” antwoordde Seth. Seths moeder is al acht jaar dood. Geruchten gaan dat ze vermoord is. Daarna kwam de figuur met de stofjas terug. Langzaam kwam de man op Seth af…



Hoofdstuk 2: De gedaante.


De lange gedaante versnelde zijn pas. Seth wilde wegrennen, maar hij stond aan de grond genageld. Toen de man op één meter afstand was, deed de man zijn hoed af. In een fractie van een seconden herkende hij hem. Het was Nezé, een vriend van Jora. Toen Seth weg wilde rennen, schoot Nezé vooruit en pakte hem bij zijn kraag. “Bang, Pürata?” vroeg Nezé sluw. Nezé was lange jongen, nog langer als Jora. Hij had zwart, glimmend haar dat altijd een beetje warrig zat. Achter een muurtje vandaan kwam Jora. Hij pakte Seth beet en vloerde hem. Daarna pakte Jora hem bij zijn linkervoet en linkerhand, en Nezé bij zijn rechtervoet en rechterhand. Seth zag hoe Rioh een mobieltje pakte en iemand opbelde. Langs de supermarkt, lag achter een reclamemuurtje een veldje. Jora en Nezé gooide Seth daarheen. Wat er daarachter gebeurde was vreselijk.

Eerst pakte Jora zijn geld af. Seth en Jora wisten allebei wat er dan gebeurde met Seth. Vervolgens pakte Nezé hem op en sleurde hem tegen de achterkant van het muurtje aan. Toen Seth hulpeloos tegen de muur aansteunde gaf Jora hem een paar stompen in zijn buik. Toen gebeurde het. Hier had Seth op gewacht. Niemand behalve Seth wist wat er nu gebeurde. Nezé pakte Seth zijn ketting af en deed hem om. Dat was de druppel. Seth voelde zijn krachten weer helemaal terugkomen. Na zijn energie weer terug gekregen te hebben, groeide zijn kracht nog meer. Ineens veranderde Seth in een gruwelijk wezen. Het leek net of een bliksemschichten door hem heen gingen. Iedere keer als er een flits door hem heen ging zag je een gruwelijk gedaante. Daarna bleef hij dat gedaante. Ineens was zijn korte gedaante twee meter, in de plaats van zijn bruine ogen werden deze rood, zijn huid was brons en in zijn handen had hij een reusachtige bijl. Het beest ramde Jora door elkaar. Toen kreeg hij Nezé in het vizier. Hij gaf hem een stom en hij vloog tegen een boom aan. Het beest rende achter zijn doodsbange slachtoffer aan. “Nee! Niet doen!” gilde hij. “Ik zal je nooit meer pesten!” maar toen begreep Nezé het. Hij moest de ketting terug geven. Snel gooide hij de vervloekte ketting in het gras. Het beest pakte het en deed het om. Het beest veranderde weer terug in Seth. Toen Seth omkeek waren Jora en Nezé al verdwenen. Toen kwam Rioh met een jongen van een jaar of twintig aangelopen. Seth wist wie dat was. Dat was de oudste broer van Rioh: Niro. “Seth, gaat alles goed? Ik had Niro gebeld om te komen helpen! Ik..” “Laat maar joh,” onderbrak Seth hem. “Ik vertel straks wel wat er gebeurt is.”






Hoofdstuk 3: Niet weer!


Het lag er pijnlijk bovenop dat Seth weer mishandelt werd door zijn vader. De hele middag heeft Seth met Rioh gevoetbald en alles vertelt wat er achter het muurtje afspeelde. Nu liep hij, met de fiets aan zijn hand naar buiten. Seth zette zijn fiets terug en liep via de achtertuin, die net zo belabberd was als de voortuin door naar binnen. Toen hij binnenkwam zag hij zijn vader aan de Whisky zitten. Hoe zou dat kunnen? O ja, Jora had het geld gejat en Whisky gekocht om indruk op zijn vader te maken, dus dat was zijn plan! Zijn vader keek op toen hij de deur hoorde. Toen hij zag dat het Seth was keek hij woedend naar zijn zoon. “Seth, kook jij maar wat eten.” zei hij kalm. “Heeft hij zichzelf nou ingehouden?” dacht Seth bij zichzelf. Seth dacht er verder niet meer over na en pakte een diepvriesmaaltijd en warmde die op.

Tijdens het eten had Jora niks tegen Seth noch zijn vader gezegd. Nu zat hij boven op zijn kamer die hij samen deelde met Jora. Jora zat rechtop op zijn bed en keek Seth strak aan. “Waarom kocht jij die Whisky voor pap?” vroeg Seth boos. “Zei jij dat nou nog steeds niet?” zei Jora kalm. “Je bent geadopteerd! “ schreeuwde Jora bijna. Toen ging er een schok door Seth heen. “We hoeven jou helemaal niet! Mam zag je eens op straat liggen. Ze nam je mee naar huis toe. Pap stribbelde tegen. Maar mam wilde jou zo graag hebben! Toen je mam op sterven lag, mochten we jou niet dumpen.” zei Jora met een gemene grijns. Seth was stil. Hij keek Jora alleen maar aan. Ineens schoot hij vooruit en voordat Jora het in de gaten had lagen er twee bloedende tanden op de grond. Jora kreunde eerst alleen maar. Toen pakte hij Seth in de houdgreep en duwde hem tegen de muur. Jora stond nu in de
Opening van de deur. Seth dacht maar even na. In een fractie van een seconden duwde hij Jora van de trap af. De vader van Seth keek raar op toen zijn oudste zoon letterlijk binnen kwam vallen. Langzaam begreep hij wat er aan de hand was. Toen kwam hij woedend naar boven met een rood hooft. Hij pakte Seth bij zijn keel en smeet hem naar beneden, van de trap af. Seth kwam vele malen harden terecht op de grond dan Jora. Seth lag bewusteloos op de grond terwijl Jora bijkwam.

Toen Seth na een poosje bijkwam, zag hij alleen zwart. “Au.. Wa..Waar ben ik?” vroeg Seth. Toen hij weer bij kwam zag hij dat hij nog steeds onderaan de trap lag. Maar zijn vader en Jora waren er niet. “Ik ben niet van plan om hier te blijven en als slaaf te werken..” zei Seth zwakjes. Een uurtje later stond hij met een koffer in de hal. Hij trok zijn jas een en liep door de stad in…

Hoofdstuk 4: Mijn eigen weg.


Seth was doodop. Hij wist niet hoe lang hij al aan het lopen was en waar hij was. Het was pikkedonker. Seth stond even stil. Hij moest even zijn omgeving in zich opnemen. Toen hij goed keek, zag hij een boom in het gras. “Daar overnacht ik wel..” zei Seth in zichzelf.

Toen Seth wakker werd zag hij dat het al middag was. Hij zag nu waar hij had geslapen: In de tuin van iemand. Verschrikt verstopte hij zichzelf achter de dikke boom, want hij zag dat er iemand naar buiten keek. Het was een kort mannetje met een te grote baret op. Toen de man weer weg was, rende hij stil naar een heg. Zo te zien was hij nog steeds een Pécs. Langzaam kroop hij voor de heg door langs het huis af. Daar stond hij dan. In zijn vergroende kleren op straat. Seth wist wel meteen waar hij was; in de straat waar Rioh woont. “Dat ga ik doen!” dacht Seth. “Ik trek me in bij Rioh!” Na een tijdje lopen kwam Seth aan in een steegje. “Rioh? Ben je thuis?” vroeg Seth voorzichtig. Opeens ging er een deur open die zo was gecamoufleerd dat het een muur leek. Rioh’s broertje Nigel naar buiten. Nigel was zes jaar. “Hoi Seth,” zei hij met zijn piepstemmetje. “Hoi, kan ik even binnenkomen?” vroeg Seth beleeft. “Oké, kom maar binnen. Maar wel je schoenen uit.” antwoordde hij terwijl hij terug naar binnen liep. Seth had nooit geweten dat Rioh hier woonde. Het zag er hartstikke luxe uit. Seth lette er verder niet op. Toen ze in de woonkamer aankwamen, ontving Rioh hem hartelijk. Na wat gedronken te hebben liepen ze naar het voetbalveldje. “Zeg Rioh, waarom heb je mij nooit verteld dat je zo’n groot huis hebt?” vroeg Seth nieuwsgierig. “Daar heb je ‘m!” hoorde Seth opeens. Toen hij omkeek kwam Jora met acht vrienden aangelopen. Hij zag er niet bepaalt vriendelijk uit…



Hoofdstuk 5:Nou gaan we het krijgen…


Jora kwam woedend op Seth af. Rioh dacht geen moment na en ging voor Seth staan. “Nee, niet doen. Ik heb een beter idee.” zei Seth koeltjes. Rioh keek hem afwachtend aan. “Rioh, jij bent snel hé, als jij nou een mijn ketting afpakt en..” Op dat moment haalde Jora uit. Rioh was het slachtoffer. Seth hielp Rioh met opstaan en rende snel verder. Jora moest zich ondertussen herstellen van zijn stomp. “Als je mijn ketting snel om Jora’s nek doet, hebben we nog hoop. Gaat het alweer een beetje?” Rioh knikte. “Ik denk dat het wel lukt. Nu kom ik eindelijk achter het geheim van je ketting!” zei Rioh. Hij werd alweer wat Enthousiaster. Rioh keek om de boom. Jora en zijn vrienden kwamen op een lijn op de boom af. Op dat moment kwam Seth achter de boom vandaan en rende keihard weg. Jora commandeerde dat zijn vrienden achter hem aan moesten gaan. Intussen liep hij naar de boom om te kijken waar Rioh zat. Rioh was intussen om de boom heen gelopen en stond nu recht achter de nietsvermoedende Jora. Snel deed Rioh de ketting om Jora hals en rende achter de bende van Jora aan. Jora voelde er kennelijk niets van. Toen hij keek waar Seth liep zag hij een wild beest dat boven de bende van Jora uitkwam. Ineens begon iedereen uit de bende te gillen. Het beest kwam op Jora af. Jora stond als aan de grond genageld. Hij kon nergens heen. Rioh bekeek het beest goed. Het leek een beetje op een bronzen stier op twee poten, rode ogen een bijl. Het pakte Jora vast, smeet hem op de grond en hees zijn bijl omhoog. Jora, die lag te huilen en te bidden, kon niks meer. Het beest liet de bijl loeihard vallen op Jora. Het duurde maar een fractie van een seconden. Daar lag het lijk van de dode Jora. Het beest pakte de ketting en deed hem om. Het veranderde langzaam weer terug in Seth. “Wat.. Hoe deed je dat nou?” Rioh was bijna sprakeloos. “Deze ketting beheerst een vloek, heb ik ontdekt. De eerste die hem draagt, ik dus mag de enige zijn die hij draagt. Als iemand anders hem omheeft, in dit geval Jora word in elkaar geramd door een beest. Dat beest zag je net.” Rioh was een en al oor. Na nog wat gevoetbald te hebben liepen ze terug naar Rioh’s huis.



Hoofdstuk 6: Een vreemd gevoel.


Toen Seth zijn slaapkamer te zien kreeg, zakte zijn mond open. Het was een reusachtige kamer met een hemelbed erin. Verder stond er een wasbak, een deur naar de badkamer en zelfs een koelkast! Seth was wel blij, maar s’avonds kon hij maar niet in slaap komen. In al die tijd dat hij door de stad had gelopen, had hij nergens aan gedacht, noch aan zijn boze vader, noch aan zijn adoptie. Nu hij eraan zat de denken, bleek het eigenlijk best erg te zijn. Hij wist gewoon niet wie zijn familie was…

Dagen verliepen. Het bleef heel rustig. Op een avond waren Rioh en hij gaan bowlen. Toen ze naar huis liepen werd Seth ineens heel duizelig. Ineens werd het wit en zag hij een vrouw. Ze had ouderwetse kledij aan en had zwart haar. “We.. Wie ben jij?” vroeg Seth slapjes. “Seth, ik ben Rioh..” hoorde hij. Ineens zag hij waar hij was. Hij was door Rioh tegen een muurtje aangezet. Om een hoekje kwam een lichtgetinte man met een staf. Hij had een lange baard en een gewaad aan.“Jij!” hij wees met zijn staf naar Seth. “Jij helpt ons van Teroncia’s dood af! Of anders..” toen liep hij weg. “Wat een carnavalszot.” zei Rioh. “Kom, we gaan naar huis…” zei Seth. Die nacht droomde Seth over de vrouw. Ditmaal was er een poort. Een grote, bronzen poort. In het midden zat een drakenkop. De vrouw liep door de poort. Seth wilde haar achterna rennen, maar opeens botste hij ergens tegenaan. Het was een groot, blauw beest. Het was doorzichtig, er zaten alleen blauwe tekens op. Het klemde zijn armen om de poort heen. Toen werd hij wakker. Het was toch maar een droom.

“Hey Seth, kom je mee?“ Rioh had zijn kleren al aan. “Waar naartoe? Hoe laat is het?” vroeg Seth. “Het is acht uur zochten en ik wil je iets laten zien!” Seth kleedde zich moeizaam aan en liep achter Rioh aan. “Kijk.” zei Rioh. Wat Seth zag was adembenemend. Voor hem, waar normaal de straat was, stond de poort uit Seth zijn droom.



Hoofdstuk #7: Naar binnen.


Seth kon zijn ogen niet geloven. Hij had vannacht een visioen gehad! “Seth, kom!” riep Rioh, die al beneden was. Na een poosje stonden ze voor de poort. “Waar wachten we op? Kom! We gaan naar binnen!” zei Rioh. “Nee. Als je er tegenaan loopt, komt er een doorzichtige bewaker met blauwe tekens op zich. Je kunt er niet doorheen.” “Wat bazel je nou?” zei Rioh een beetje achterdochtig.

Na een paar minuutjes kwam de man van de dag ervoor. “Wil je binnentreden in Teroncia? Zal jij alle gevaren doorstaan en Teroncia redden van Hamon Uria en Raviël?” vroeg de man. “Uhm.. Ja.” zei Seth voorzichtig. “Oké, binnen wachten Cirox en Yulix op je.” zei de man en met een zwaai met zijn staf opende hij de poort. De poort waar wij het verhaal binnentreden…

Seth en Rioh zagen de blauwe bewaker en zagen dat hij zijn armen omhoog tilde. “Loop door de poort…” zei de man. Voordat Rioh en Seth omkonden kijken verdween hij. Toen ze door de poort liepen zagen ze twee jongens van een jaar of zeventien. “De ene had blond haar, de andere zwart haar.” De ene stelde zich netjes voor. “Hallo, jullie zijn vast Seth en Rioh. Ik ben Cirox en dat is Yulix.” om samen met ons in het verzet Teroncia te redden moet een van jullie tegen Yulix vechten. Yulix keek op. “Pfff.. Dan komen ze nooit in Teroncia.” “Ach houd je mond toch! Ik neem aan dat het Seth word?” “Ja.” zei Seth. “Kies eerst maar een wapen uit.” Cirox deed zijn riem af en er kwamen vijf wapens tevoorschijn. Een lang zwaard, een goeiendag, een katana, een speer en een voorhamer. “Wat kies je?” vroeg Cirox ten slotte. “Ik kies… Er geen een.” zei Seth. “Wat? Hoezo?” “Zwarte magie, witte magie hoor mij aan, geef me de kracht om in de tijdstroom te gaan, geef mij hier en daar wat spreuken, zodat ik het kwade van Teroncia af kan beuken!” bij dat antwoord deed Seth zijn ketting af. Wat er toen gebeurde kon niemand geloven. Seth zijn uitrusting werd een gouden harnas, zijn ketting groeide en groeide maar. “Als het groot is, is het dus een zwaard!” dacht Rioh. Toen keek hij naar zichzelf. “Wow, ik heb dezelfde outfit als jij Seth!” zei hij. “Kies maar een wapen uit, Rioh.” zei Cirox. “Ik kies de goeiendag” zei Rioh. “Genoeg gepraat! Kom hier en vecht met mij!”Seth keek om. Daar stond Yulix en had zijn zwaard getrokken. Het was een groot zwaard, groter dan hijzelf! “Ik ben klaar…” zei Seth.